Search:

Ψωριασική Αρθρίτιδα

ΨΩΡΙΑΣΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ

Η ψωριασική αρθρίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης αρθρίτιδα.

Αναφορές υπάρχουν από τις αρχές του 19ου αιώνα όταν ο Jean Luis Alibert συσχέτισε την δερματική ψωρίαση με την αρθρίτιδα. Αλλά δεν ήταν μέχρι το 1973 όπου ο J.M.H. Moll και V. Wright όρισαν τη ΨΑ ως ξεχωριστή οντότητα, ο συνδυασμός της ψωρίασης με μια φλεγμονώδους αρθρίτιδα.

 

Η ψωριασική αρθρίτιδα εμφανίζεται περίπου στο 30% των ασθενών με ψωρίαση. Προσβάλλει το 1-3% του παγκόσμιου πληθυσμού. Προσβάλλει εξίσου άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών αλλά συχνότερα εκδηλώνεται σε άτομα ηλικίας 35-55 ετών. Στην Ελλάδα υπολογίζεται πως περίπου 14000 άνθρωποι πάσχουν από ΨΑ. Η πλειοψηφία των ασθενών θα εμφανίσει πρώτα ψωρίαση και στη συνέχεια θα παρουσιαστεί η αρθρίτιδα, ενώ ένα μικρό ποσοστό των ασθενών μπορεί να εμφανίσει πρώτα την αρθρίτιδα και μετά να βρεθεί η ψωρίαση.

 

Οι ασθενείς με ψωρίαση εμφανίζουν πόνο, οίδημα και δυσκαμψία στις αρθρώσεις. Υπάρχουν διάφορες μορφές της νόσου με την πολυαρθρική να υπερέχει ενώ συχνά υπάρχει συμμετοχή του αξονικού σκελετού με σπονδυλίτιδα και ιερολαγονίτιδα. Η πιο συχνή μορφή του δέρματος είναι η κατά πλάκας ψωρίαση η οποία μπορεί να είναι περιορισμένη η εκτεταμένη και εμφανίζεται συχνότερα στους αγκώνες, στα γόνατα, στο τριχωτό της κεφαλής και στα νύχια. Εκτός από τη προσβολή του δέρματος και των αρθρώσεων, άλλες χαρακτηριστικές εκδηλώσεις συμπεριλαμβάνουν την ενθεσίτιδα και τη δακτυλίτιδα αλλά και όργανα εκτός του μυοσκελετικού όπως οι οφθαλμοί (ραγοειδίτιδα)  και το έντερο (φλεγμονώδη νόσο του εντέρου).

 

Οι ασθενείς με ΨΑ έχουν αυξημένη συχνότητα συνοσηροτήτων, όπως καρδιαγγειακά συμβάματα, μεταβολικό σύνδρομο (παχυσαρκία, σακχαρώδης διαβήτης, υπέρταση, δυσλιπιδαιμία), μη αλκοολική ηπατική νόσος καθώς και κατάθλιψη και αγχώδη διαταραχές.

 

Η ΨΑ έχει προοδευτικό χαρακτήρα. Μελέτες έχουν δείξει πως οι μισοί ασθενείς θα εμφανίσουν μη αναστρέψιμες βλάβες εντός 2 ετών από την έναρξη της νόσου οδηγώντας σε παραμορφώσεις των αρθρώσεων και μείωση της λειτουργικότητας των ασθενών υποβαθμίζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής τους ενώ η πρώιμη διάγνωση μπορεί να προλάβει τις παραμορφώσεις και την επιβάρυνση της λειτουργικότητας.

 

Η διάγνωση της ΨΑ είναι κλινική, ειδικές διαγνωστικές εξετάσεις δεν υπάρχουν. Η έγκαιρη διάγνωση της είναι το σημαντικότερο βήμα στην πρόληψη. Υπάρχουν ενδείξεις πως η καθυστέρηση της διάγνωσης για μόλις 6 μήνες έχει δυσμενή επίδραση στην εξέλιξη της νόσου και στην αποτελεσματικότητα της θεραπείας, ενώ η πρώιμη θεραπευτική παρέμβαση μειώνει τα συμπτώματα, καθυστερεί τις μόνιμες  βλάβες των οστών και βελτιώνει συνολικά την ποιότητα ζωής των ασθενών. Η εμφάνιση της αρθρίτιδας μετά την εμφάνιση της δερματικής νόσου προσφέρει ένα παράθυρο ευκαιρίας για την πρώιμη διάγνωσή της. Έτσι η ευαισθητοποίηση των δερματολόγων για παράγοντες κινδύνου εμφάνισης ΨΑ σε ασθενείς με ψωρίαση μπορεί να βοηθήσει στην πρώιμη διάγνωση.

 

Η πρώιμη έναρξη συστηματικής θεραπείας ευνοεί την ύφεση της νόσου. Στο θεραπευτικό «οπλοστάσιο» περιλαμβάνονται συμβατικά τροποποιητικά της νόσου αντιρρευματικά φάρμακα, όπως η μεθοτρεξάτη και η σουλφασαλαζίνη. Σε αποτυχία αυτών των φαρμάκων, χορηγούνται οι νεότερες στοχευμένες θεραπείες όπως η απρεμιλάστη ενώ σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, βιολογικές θεραπείες, οι οποίες στοχεύουν σε ουσίες που συμμετέχουν στη διαδικασία της φλεγμονής () μπορούν να χορηγηθούν.

 

Η επιλογή της θεραπείας βασίζεται στα κύρια κλινικά χαρακτηριστικά του κάθε ασθενή και επιλέγεται από κοινού μεταξύ ιατρού και ασθενή.

 

Σημαντικό ρόλο στην ολιστική αντιμετώπιση της ψωριασικής νόσου  έχουν διεθνώς τα Διεπιστημονικά Συνεργαζόμενα Ιατρεία που απαρτίζονται από ρευματολόγο και δερματολόγο. Τα οφέλη αυτών των Ιατρείων είναι πολλαπλά. Βελτιώνουν την αντιμετώπιση δύσκολων ασθενών, σχετικά με τους οποίους θεραπευτικές αποφάσεις λαμβάνονται πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά για όλα τα πεδία της ψωριασικής νόσου, και συμβάλλουν στην έγκαιρη ανίχνευση ασθενών με διαφοροδιαγνωστικά προβλήματα.

 

Μέρος της θεραπευτικής στρατηγικής αποτελεί η ενθάρρυνση των ασθενών για υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής που θα περιλαμβάνει σωστή διατροφή, τακτική άσκηση, διακοπή του καπνίσματος, απώλεια βάρους και τακτικό εμβολιασμό καθώς και η αναγνώριση και αντιμετώπιση των υπαρχόντων συννοσηροτήτων.

 

Η ΨΑ είναι μια σύνθετη πάθηση που επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής και τη λειτουργικότητα των ασθενών. Η αυξημένη ευαισθητοποίηση για την πρώιμη διάγνωση της νόσου, η έγκαιρη έναρξη θεραπείας και τα διεπιστημονικά ιατρεία μπορούν να πετύχουν την ύφεση και τη διατήρηση της ποιότητας ζωής των ασθενών.

Επιμέλεια κειμένου:
ΠΕΛΑΓΙΑ ΚΑΤΣΙΜΠΡΗ
Ρευματολόγος, Επιμελήτρια Α’ ΕΣΥ
Μονάδα Ρευματολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας
Δ’ Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική
Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο “Αττικόν”